ตามบันทึกถ้อยคำไม่ขอรับมรดกที่ดินพิพาททั้ง
๒ แปลง โจทก์ทั้งสองและจำเลยทั้งสี่ให้ถ้อยคำต่อเจ้าพนักงานที่ดินว่า โจทก์ทั้งสองและจำเลยทั้งสี่บุตรของเจ้ามรดกมีสิทธิรับมรดกที่ดินดังกล่าวด้วยในฐานะทายาทโดยธรรม
ได้ทราบการขอรับโอนมรดกที่ดินพิพาทตามประกาศของสำนักงานที่ดินแล้ว ไม่มีความประสงค์ขอรับโอนมรดกดังกล่าวยินยอมให้
ส. เป็นผู้รับโอนมรดกดังกล่าว ขอให้เจ้าพนักงานที่ดินสั่งการโอนมรดกให้ผู้ขอ บันทึกถ้อยคำดังกล่าว
มิใช่เป็นการสละมรดกตาม ป.พ.พ.มาตรา ๑๖๑๒ และ ๑๖๑๓ เพราะการสละมรดกต้องเป็นการสละส่วนของตนโดยไม่เจาะจงว่าจะให้แก่ทายาทคนใด
และยังมีทรัพย์มรดกส่วนอื่นๆ ที่มิได้มีการสละด้วย แต่เป็นกรณีที่ทายาทได้ตกลงแบ่งปันทรัพย์มรดกกันโดยสัญญาประนีประนอมยอมความตาม
ป.พ.พ.มาตรา ๑๗๕๐ วรรคสอง ประกอบมาตรา ๘๕๐ ซึ่งมีผลบังคับได้ตามมาตรา ๘๕๒ โจทก์ทั้งสองเรียกร้องทรัพย์มรดกส่วนนี้ไม่ได้
จึงไม่มีสิทธิฟ้องขอแบ่งที่ดินพิพาททั้งสองแปลง
เพิ่มเติม
การสละมรดก หมายถึงการสละส่วนของตนโดยไม่เจาะจงว่าจะให้แก่ทายาทคนใด(ฎีกาที่ ๑๗๒๓/๒๕๑๕)
การสละมรดกโดยทำเป็นหนังสือมอบไว้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่
ถ้าทำในกรุงเทพมหานคร ต้องทำต่อหน้าผู้อำนวยการเขต ส่วนในต่างจังหวัดต้องกระทำต่อหน้านายอำเภอ
ซึ่งเป็นไปตามกฎกระทรวงมหาดไทยซึ่งออกโดยอาศัยอำนาจตามมาตรา ๑๖๗๒ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
เมื่อวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๔๘๑ ข้อ ๑๔, ๑๕ แห่ง พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ.๒๔๙๕
มาตรา ๔๐ (ฎีกาที่ ๑๒๕๐/๒๕๓๘) ซึ่งมาตรา
๔๐ ดังกล่าวกำหนดว่า พนักงานเจ้าหน้าที่ หมายถึง นายอำเภอหรือผู้อำนวยการเขต อนึ่ง
ผู้ทำการแทนบุคคลดังกล่าวถือว่าเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่เช่นกัน
การสละมรดกโดยทำเป็นหนังสือมอบไว้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่
กระทำโดยแสดงเจตนาฝ่ายเดียว โดยทายาทอื่นไม่จำต้องรับรู้ด้วยก็ได้
ส่วนการทำสัญญาประนีประนอมยอมความนั้น จะต้องมีคู่สัญญา แต่ไม่จำต้องแสดงเจตนาต่อทายาททุกคน
ที่ดินและเรือนเป็นทรัพย์มรดก แต่เอกสารหมาย
ล.๑ กล่าวถึงเฉพาะที่ดิน ไม่ใช่เรือน จึงมิใช่การสละมรดกตาม ป.พ.พ.มาตรา ๑๖๑๒ จะทำได้เพียงบางส่วนไม่ได้ตามมาตรา
๑๖๑๓ อย่างไรก็ดี เอกสารหมาย ล.๑ ก็เป็นหลักฐานแห่งสัญญาแบ่งปันมรดก ซึ่งโจทก์ลงลายมือชื่อว่าโจทก์เป็นทายาทมีสิทธิรับมรดกที่ดินแต่โจทก์ไม่ประสงค์จะขอรับโอนมรดกต่อไป
โจทก์ตกลงยินยอมให้จำเลยผู้เป็นภรรยาของเจ้ามรดกเป็นผู้รับโอนแต่ผู้เดียว จึงมีผลเฉพาะที่ดินเท่านั้น
ไม่เกี่ยวกับเรือน(ฎีกาที่ ๗๒/๒๕๑๒)
อ้างอิง
กีรติ
กาญจนรินทร์. คำอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
บรรพ ๖ มรดก. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา,
๒๕๖๐.
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา ๑๖๑๒ การสละมรดกนั้น
ต้องแสดงเจตนาชัดแจ้งเป็นหนังสือมอบไว้แก่พนักงานเจ้าหน้าที่
หรือทำเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความ
มาตรา ๑๖๑๓ การสละมรดกนั้น
จะทำแต่เพียงบางส่วน หรือทำโดยมีเงื่อนไข หรือเงื่อนเวลาไม่ได้
การสละมรดกนั้น จะถอนเสียมิได้
0 Comments
แสดงความคิดเห็น