การแสดงเจตนายกที่ดินให้ใช้เป็นถนนสาธารณะเป็นการสละที่ดิน ให้เป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๓๐๔ (๒) จึงไม่จำต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการให้ ต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา ๕๒๕ การแสดงเจตนาก็มีผลสมบูรณ์ ตามกฎหมายแล้วและสภาพความเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินไม่อาจ สูญสิ้นไปเพราะการไม่ได้ใช้ แม้ประชาชนส่วนใหญ่จะมิได้ใช้ทางพิพาทตาม วัตถุประสงค์ที่ ช. และ ป. แสดงเจตนาไว้เนื่องจากยังมิได้มีการดำเนินการปรับปรุงที่ดินพิพาทให้มีสภาพเป็นทางเพื่อให้ใช้ประโยชน์ได้ก็ตาม การที่จำเลยซื้อที่ดินพิพาทมาโดยสุจริตและเสียค่าตอบแทนก็ไม่ทำให้ทางพิพาทตกไปเป็นของจำเลยได้อีก
              
               ตามฎีกานี้ โจทก์ฟ้องขอให้ที่ดินพิพาท(โฉนดเลขที่ ๗๓๕๘) ตกเป็นทางสาธารณประโยชน์ทั้งแปลง...
               ช. และ ป. แสดงเจตนาตามสัญญาซื้อขายว่าจะไม่ปิดถนนบนโฉนดเลขที่ ๗๓๕๘ (ที่ดินพิพาท) ซึ่งมีสภาพเป็นถนนอยู่แล้วเพื่อให้ผู้อื่นใช้เป็นถนนได้ แม้สัญญาดังกล่าวมีผลผูกพันเฉพาะคู่สัญญา แต่ก็แสดงให้เห็นถึงเจตนาของ ช. ผู้โอนและ ป. ผู้รับโอนว่าประสงค์ให้ที่ดินพิพาทโฉนดเลขที่ ๗๓๕๘ ซึ่งมีรูปที่ดินกว้างประมาณ ๘ เมตร ยาวตลอดเนื้อที่โฉนดให้เป็นถนน หรือทางสาธารณประโยชน์ที่ผู้อื่นซึ่งไม่จำกัดแต่เพียงผู้ซื้อที่ดินที่ ช. แบ่งแยกไว้เท่านั้นสามารถใช้ประโยชน์ในที่ดินพิพาทเพื่อให้ประชาชนใช้ประโยชน์ร่วมกันได้

เพิ่มเติม
               ฎีกาที่ ๑๑๒/๒๕๓๙ จำเลยที่ ๑ ทำหนังสืออุทิศถนนให้เป็นทางสาธารณประโยชน์ทั้งหมดถนนดังกล่าวตลอดสายจึงตกเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินโดยสมบูรณ์ตามกฎหมายทันทีที่จำเลยที่ ๑ ได้แสดงเจตนาอุทิศให้เป็นทางสาธารณประโยชน์ด้วยไม่ต้องจดทะเบียนโอนสิทธิการให้ทางโฉนดต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๒๕ แม้ข้อความในตอนท้ายของหนังสืออุทิศระบุว่าจำเลยที่ ๑ จะไปจดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินดังกล่าว ณ สำนักงานที่ดินให้ต่อไป ก็หามีผลทำให้กรรมสิทธิ์ในที่ดินที่อุทิศยังไม่โอนไปไม่

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
               มาตรา ๕๒๕ การให้ทรัพย์สินซึ่งถ้าจะซื้อขายกันจะต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่นั้น ท่านว่าย่อมสมบูรณ์ต่อเมื่อได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ในกรณีเช่นนี้ การให้ย่อมเป็นอันสมบูรณ์โดยมิพักต้องส่งมอบ
               มาตรา ๑๓๐๔ สาธารณสมบัติของแผ่นดินนั้น รวมทรัพย์สินทุกชนิดของแผ่นดินซึ่งใช้เพื่อสาธารณประโยชน์หรือสงวนไว้เพื่อประโยชน์ร่วมกัน เช่น
               (๒) ทรัพย์สินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน เป็นต้นว่า ที่ชายตลิ่ง ทางน้ำ ทางหลวง ทะเลสาบ