คำพิพากษาฎีกาที่ ๕๙๔๓/๒๕๖๑ 
               ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๑๓ บัญญัติว่า “ทายาทหรือผู้มีส่วนได้เสียหรือพนักงานอัยการจะร้องต่อศาลขอให้ตั้งผู้จัดการมรดกก็ได้” ดังนี้ เมื่อผู้คัดค้านที่ ๗ มิได้เป็นทายาทของเจ้ามรดก และแม้ผู้คัดค้านที่ ๗ จะเป็นทายาทของผู้ร้องและผู้ร้องมีสิทธิรับมรดกของเจ้ามรดกก็ตาม ก็ยังถือไม่ได้ว่าผู้คัดค้านที่ ๗ เป็นผู้มีส่วนได้เสียที่จะร้องต่อศาลขอให้ตั้งตนเป็นผู้จัดการมรดกของเจ้ามรดกได้ ตามบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าว ผู้คัดค้านที่ ๗ จึงไม่มีอำนาจยื่นคำคัดค้านและขอให้ศาลตั้งตนเป็นผู้จัดการมรดกของเจ้ามรดก

               ตามฎีกานี้ เจ้ามรดกกับผู้ร้องเป็นสามีภริยาโดยจดทะเบียนสมรสกันตามกฎหมาย ผู้คัดค้านที่ ๑ ถึงที่ ๖ เป็นพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันกับเจ้ามรดก ผู้คัดค้านที่ ๗ และที่ ๘ เป็นพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันกับผู้ร้อง
               ในระหว่างจัดการมรดก ผู้ร้องถึงแก่ความตาย ผู้ร้องขอยื่นคำร้องว่าเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของเจ้ามรดกกับผู้ร้อง ผู้คัดค้านที่ ๑ ถึงที่ ๖ ผู้คัดค้านที่ ๗ และที่ ๘ คัดค้านว่า ผู้ร้องขอไม่ได้เป็นบุตรของผู้ร้องกับเจ้ามรดก
                    คดีนี้ ศาลตั้งผู้คัดค้านที่ ๑ เพียงผู้เดียวเป็นผู้จัดการมรดกของเจ้ามรดก