คำพิพากษาฎีกาที่ ๔๕๑๒/๒๕๖๒ 
               เมื่อมีการกระทำความผิดอาญา บุคคลผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอาจตกเป็นผู้ต้องหาหรือผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดอาญานั้นได้ในทันทีโดยไม่จำต้องมีชีวิตหรือมีสภาพบุคคลอยู่ในขณะที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหา เพราะเป็นการกล่าวหาจากผู้กล่าวหาแต่เพียงฝ่ายเดียว ไม่คำนึงว่าผู้ถูกกล่าวหาจะรับรู้หรือได้รับแจ้งข้อกล่าวหานั้นหรือไม่ก็ตาม เจ้าพนักงานตำรวจตรวจค้นรถยนต์คันที่ ป. ขับไปขณะถูกยิง และพบยาเสพติดให้โทษในประเภท ๑ (เมทแอมเฟตามีน) อยู่ภายใน รถยนต์ พนักงานสอบสวนย่อมสงสัยและตั้งข้อกล่าวหาแก่ ป. ซึ่งเป็นเจ้าของและเป็นผู้ครอบครองรถยนต์อยู่ก่อนจะถูกยิงได้แล้วว่าเป็นผู้กระทำความผิดฐานมียาเสพติดให้โทษในประเภท ๑ (เมทแอมเฟตามีน) ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และถือว่า ป.ตกเป็นผู้ต้องหาในความผิดนั้นแล้ว แม้จะถึงแก่ความตายก่อนที่พนักงานสอบสวนจะได้แจ้งข้อกล่าวหาให้ทราบก็ตาม

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
               มาตรา ๒ ในประมวลกฎหมายนี้
               (๒) “ผู้ต้องหา” หมายความถึงบุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำาความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล
               (๓) “จำาเลย” หมายความถึงบุคคลซึ่งถูกฟ้องยังศาลแล้วโดยข้อหาว่าได้กระทำาความผิด