คำพิพากษาฎีกาที่ ๓๓๖/๒๕๖๓ 

               ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๗๙๘ เป็นบทบังคับเพื่อความสมบูรณ์ของสัญญาที่ตัวแทนกระทำต่อบุคคลภายนอก มิได้ใช้บังคับสำหรับข้อพิพาทระหว่างตัวการกับตัวแทนด้วยกันเองตามสัญญาตัวแทนซึ่งแยกต่างหากจากสัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ที่ทำกับผู้ขายซึ่งเป็นบุคคลภายนอก ข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาตามฟ้องเป็นเรื่องที่โจทก์อ้างว่าจำเลยที่ ๑ ผิดสัญญาตัวแทน กรณีไม่ตกอยู่ในบังคับของบทกฎหมายดังกล่าว

 

               ตามฎีกานี้ เป็นเรื่องตัวการซึ่งไม่เปิดเผยชื่อ ตามมาตรา ๘๐๖

 

เพิ่มเติม

               ฎีกาที่ ๑๕๕๗๒/๒๕๕๘ โจทก์ให้จำเลยเป็นตัวแทนมีชื่อถือกรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาท และฟ้องบังคับให้จำเลยคืนที่ดินพิพาทให้แก่โจทก์ เป็นเรื่องตัวการฟ้องเรียกทรัพย์คืนจากจำเลยซึ่งเป็นตัวแทนตาม ป.พ.พ. มาตรา ๘๑๐ วรรคหนึ่ง แม้ไม่ได้ทำหนังสือตั้งให้เป็นตัวแทนก็ไม่ขัดต่อ ป.พ.พ. มาตรา ๗๙๘ วรรคสอง

 

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตร ๗๙๘ กิจการอันใดท่านบังคับไว้โดยกฎหมายว่าต้องทำเป็นหนังสือ การตั้งตัวแทนเพื่อกิจการอันนั้นก็ต้องทำเป็นหนังสือด้วย

                    กิจการอันใดท่านบังคับไว้ว่าต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ   การตั้งตัวแทนเพื่อกิจการอันนั้นก็ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือด้วย