คำพิพากษาฎีกาที่ ๖๕/๒๕๖๓ 

               จำเลยว่าจ้างโจทก์ให้ดำเนินการจัดงานสัมมนาวิชาการและนิทรรศการเทคโนโลยีดิจิทัล ระหว่างวันที่ ๘ ถึง ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๗ โจทก์และจำเลยประชุมและตกลงเกี่ยวกับเนื้อหาและรายละเอียดการจ้างแล้วโดยจำเลยตกลงจ้างโจทก์เป็นเงิน ๑๔,๙๙๐,๓๒๔.๔๓ บาท ระหว่างรอลงนามในสัญญา เมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๗ โจทก์เตรียมการจัดงานในเบื้องต้นเพื่อโฆษณาและประชาสัมพันธ์มีค่าใช้จ่ายเป็นเงิน ๑,๘๘๐,๑๙๓.๓๐ บาท ต่อมาจำเลยเลื่อนการจัดงานและมีคำสั่งให้ยกเลิกการจัดงาน การที่โจทก์ได้เข้าเริ่มทำงานเบื้องต้นตามความจำเป็นของลักษณะงานสัมมนาและนิทรรศการไปบางส่วนตามที่ได้รับการอนุมัติจากจำเลย ซึ่งงานนั้นเป็นประโยชน์แก่จำเลยโดยตรง แม้ในที่สุดจำเลยจะมีคำสั่งยกเลิกการจัดงาน โดยยังมิได้ลงนามในสัญญาจ้างต่อกันก็ไม่เป็นเหตุให้จำเลยหลุดพ้นจากความรับผิดชำระค่าจ้างในการที่โจทก์ได้ทำไปแล้วบางส่วนในเบื้องต้นนั้นเนื่องจากกรณีตามฟ้องเป็นเรื่องการจ้างทำของ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๘๗ ซึ่งไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือหรือต้องทำเป็นหนังสือสัญญาต่อกันก็สามารถฟ้องร้องบังคับคดีกันได้ จำเลยผู้ว่าจ้างจะต้องรับผิดชำระค่าใช้จ่ายในการเตรียมการจัดงานเบื้องต้นแก่โจทก์

 

เพิ่มเติม

               ฎีกาที่ ๓๑๙๔/๒๕๔๗ จำเลยทำสัญญาจ้างโจทก์ให้ทำการโฆษณาผลิตภัณฑ์สินค้าให้จำเลยและโจทก์ตกลงรับจะทำการโฆษณาผลิตภัณฑ์สินค้าให้ เมื่อทำการโฆษณาแล้วจำเลยตกลง จะชำระเงินค่าโฆษณาให้แก่โจทก์ ไม่ใช่เป็นเรื่องที่โจทก์จำเลยมีเจตนาให้มีการโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินสิ่งใดสิ่งหนึ่งแก่จำเลย และจำเลยตกลงจะใช้ราคานั้น ไม่เข้า ลักษณะสัญญาซื้อขายตาม ป.พ.พ. บรรพ ๓ ลักษณะ ๑ ว่าด้วยซื้อขาย แต่เป็นเรื่องโจทก์ผู้รับจ้างตกลงจะทำการโฆษณาผลิตภัณฑ์สินค้าจนสำเร็จให้แก่จำเลยผู้ว่าจ้าง และ จำเลยตกลงจะชำระเงินค่าโฆษณาหรือสินจ้างเพื่อผลสำเร็จแห่งการงานที่ทำนั้น อันเข้าลักษณะของการจ้างทำของตาม ป.พ.พ. มาตรา ๕๘๗

 

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตรา ๕๘๗ อันว่าจ้างทำของนั้น คือสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่าผู้รับจ้าง ตกลงจะทำการงานสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่าผู้ว่าจ้าง และผู้ว่าจ้างตกลงจะให้สินจ้างเพื่อผลสำเร็จแห่งการที่ทำนั้น