คำพิพากษาฎีกาที่ ๔๒๑๕/๒๕๖๓ 

               ก. ผู้ขับรถยนต์โดยได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัยและพนักงานตรวจสอบอุบัติเหตุเห็นชื่อและตราสัญลักษณ์ของจำเลยที่ ๒ ที่ข้างรถยนต์แท็กซี่คันเกิดเหตุ ทำให้รู้ว่าจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ประกอบการ โดยรถยนต์แท็กซี่ และเป็นผู้ที่พึ่งจะต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อละเมิด ก. ตัวแทนของผู้เอาประกันภัยย่อมรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวจำเลยทั้งสองซึ่งเป็นผู้จะพึ่งต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนตั้งแต่วันเกิดเหตุ หากผู้เอาประกันภัยฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนด้วยตนเอง ก็ต้องฟ้องจำเลยทั้งสองภายในกำหนด ๑ ปี นับแต่วันเกิดเหตุละเมิด โจทก์ฟ้องคดีนี้โดยรับช่วงสิทธิของผู้เอาประกันภัย สิทธิเรียกร้องของโจทก์ มีเท่ากับสิทธิเรียกร้องของผู้เอาประกันภัย โจทก์ต้องฟ้องคดีภายในกำหนด ๑ ปี นับแต่วันเกิดเหตุละเมิด หาใช่ต้องพิจารณาว่าโจทก์ได้รับรายงานการตรวจสอบอุบัติเหตุจากบริษัท อ. ซึ่งรับจ้างตรวจอุบัติเหตุให้แก่โจทก์ผ่านระบบอิเล็กทรอนิกส์ในวันรุ่งขึ้นหลังวันเกิดเหตุละเมิดไม่ โจทก์นำคดีมาฟ้องเกินกำหนดไป ๑ วันจึงขาดอายุความ

               ตามฎีกานี้ อายุความละเมิด ๑ ปี เริ่มนับแต่ตั้งแต่วันเกิดเหตุละเมิด คือวันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๖๐ โจทก์นำคดีมาฟ้องวันที่ ๒๘ สิงหาคม ๒๕๖๑

               อายุความเป็นระยะเวลาอย่างหนึ่ง การนับอายุความจึงต้องอยู่ภายใต้บังคับแห่ง ป.พ.พ. บรรพ ๑ ลักษณะ ๕ ตั้งแต่มาตรา ๑๙๓/๑ ถึงมาตรา ๑๙๓/๘ ด้วย(ฎีกาที่ ๖๙๗๔/๒๕๔๙)

               ฎีกาที่ ๓๒๒๘/๒๕๔๓  เหตุละเมิดเกิดเมื่อวันที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๓๘ เมื่อนับเวลาตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๙๓/๓ วรรคสอง ประกอบมาตรา ๑๙๓/๕ วันครบกำหนด ๑ ปี นับแต่วันละเมิดคือวันที่ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๓๙ ซึ่งตรงกับวันอาทิตย์เป็นวันหยุดราชการ ศาลหยุดทำการ ซึ่งตามมาตรา ๑๙๓/๘ ให้นับวันที่เริ่มทำการใหม่ต่อจากวันที่หยุดทำการนั้นเป็นวันสุดท้ายของระยะเวลา โจทก์ฟ้องคดีวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๓๙ ซึ่งเป็นวันที่ศาลเริ่มทำการใหม่ต่อจากวันที่หยุดทำการจึงเป็นการฟ้องภายในระยะเวลา ๑ ปี นับแต่วันทำละเมิด ฟ้องโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ

               ฎีกาที่ ๖๙๗๔/๒๕๔๙ เหตุละเมิดเกิดวันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๔๒ เมื่อนับเวลา ตาม ป.พ.พ. มาตรา ๑๙๓/๓ วรรคสอง ประกอบมาตรา ๑๙๓/๕ วันครบกำหนด ๑ ปี นับแต่วันละเมิดคือ วันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๔๓ ตรงกับวันเข้าพรรษาเป็นวันหยุดราชการประจำปี และวันที่ ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๔๓ เป็นวันหยุดชดเชยวันอาสาฬหบูชาวันหยุดราชการประจำปี ศาลหยุดทำการ ตามมาตรา ๑๙๓/๘ ให้นับวันที่เริ่มทำการใหม่ต่อจากวันหยุดทำการนั้นเป็นวันสุดท้ายของระยะเวลา โจทก์จึงมีสิทธิที่จะยื่นค่าฟ้องคดีนี้ในวันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๔๓ ซึ่งเป็นวัน ที่ศาลเริ่มทำการใหม่ต่อจากวันหยุดทำการได้

              

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตรา ๔๔๘ สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้นปีหนึ่งนับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึ่งต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปีนับแต่วันทำละเมิด

               แต่ถ้าเรียกร้องค่าเสียหายในมูลอันเป็นความผิดมีโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา และมีกำหนดอายุความทางอาญายาวกว่าที่กล่าวมานั้นไซร้ ท่านให้เอาอายุความที่ยาวกว่านั้นมาบังคับ

               มาตรา ๑๙๓/๓ ถ้ากำไหนดระยะเวลาเป็นหน่วยเวลาที่สั้นกว่าวันให้เริ่มต้นนับในขณะที่เริ่มการนั้น   ถ้ากำไหนดระยะเวลาเป็นวัน สัปดาห์ เดือนหรือปี มิให้นับวันแรกแห่งระยะเวลานั้นรวมเข้าด้วยกัน เว้นแต่จะเริ่มการในวันนั้นเองตั้งแต่เวลาที่ถือได้ว่าเป็นเวลาเริ่มต้นทำการงานกันตามประเพณี