คำพิพากษาฎีกาที่ ๕๓๔๖/๒๕๖๓ 


                    ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๙๐๐ วรรคหนึ่ง บัญญัติให้บุคคลผู้ลงลายมือชื่อในเช็คต้องรับผิดตามเนื้อความในเช็ค และมาตรา ๙๐๑ บัญญัติให้บุคคลผู้ลงลายมือชื่อสั่งจ่ายในเช็คปฏิเสธ ความรับผิดตามเนื้อความในเช็คได้ก็ต่อเมื่อกระทำแทนบุคคลอื่นและเขียนแถลงว่ากระทำการแทนบุคคลอื่นเท่านั้น เช็คพิพาทมีจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ลงลายมือชื่อสั่งจ่ายโดยไม่ได้ประทับตราสำคัญของจำเลยที่ ๑ อันจะถือว่าจำเลยที่ ๑ เป็นผู้สั่งจ่ายเช็ค และไม่ได้เขียนข้อความให้เห็นว่ากระทำแทนจำเลยที่ ๑ เช่นนี้ต้องถือว่าจำเลยที่ ๒ กระทำในนามส่วนตัวด้วยและต้องรับผิดตามเนื้อความในเช็คซึ่งมีมูลหนี้จากการที่จำเลยที่ ๑ ต้องชำระค่าจ้างผลิตสินค้าให้โจทก์และเมื่อมีการชำระเงินตามเช็คเพียงบางส่วนยังไม่ครบถ้วนจำเลยที่ ๒ ต้องร่วมกับจำเลย ที่ ๑ ชำระเงินในส่วนที่ค้างชำระแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย

 

เพิ่มเติม

                    ฎีกาที่ ๕๔๑๕/๒๕๖๐ การที่เช็คพิพาททั้งสองฉบับเป็นของจำเลยที่ ๑ แต่จำเลยที่ ๒ เป็นผู้ลงลายมือชื่อสั่งจ่ายโดยไม่ได้ประทับตราสำคัญของจำเลยที่ ๑ และไม่ได้เขียนข้อความให้เห็นว่ากระทำการแทนจำเลยที่ ๑ เช่นนี้ ต้องถือว่าจำเลยที่ ๒ กระทำในนามส่วนตัวด้วยและต้องร่วมกับจำเลยที่ ๑ รับผิดตามเนื้อความในเช็คชำระเงินตามเช็คพิพาททั้งสองฉบับให้แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ย

 

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                    มาตรา ๙๐๐ บุคคลผู้ลงลายมือชื่อของตนในตั๋วเงินย่อม จะต้องรับผิดตามเนื้อความในตั๋วเงินนั้น
                    ถ้าลงเพียงแต่เครื่องหมายอย่างหนึ่งอย่างใด เช่น แกงไดหรือลายพิมพ์นิ้วมืออ้างเอาเป็นลายมือชื่อในตั๋วเงินนั้นไซร้ แม้ถึงว่าจะมีพยานลงชื่อรับรองก็ตาม ท่านว่าหาให้ผลเป็นลงลายมือชื่อในตั๋วเงินนั้นไม่
                    มาตรา ๙๐๑ ถ้าบุคคลคนใดลงลายมือชื่อของตนในตั๋วเงิน และมิได้เขียนแถลงว่ากระทำการแทนบุคคลอีกคนหนึ่งไซร้ ท่านว่าบุคคลคนนั้นย่อมเป็นผู้รับผิดตามความในตั๋วเงินนั้น