คำพิพากษาฎีกาที่ ๙๒/๒๕๖๕ 


               สัญญาว่าจ้างรักษาความปลอดภัยมีเพียงโจทก์ลงลายมือชื่อในฐานะผู้รับจ้างฝ่ายเดียว จำเลยมิได้ลงลายมือชื่อในช่องผู้ว่าจ้าง ต้องถือว่าการให้บริการรักษาความปลอดภัยตามคำฟ้องไม่ได้ทำสัญญาเป็นหนังสือเป็นโมฆะตามพระราชบัญญัติธุรกิจรักษาความปลอดภัย พ.ศ. ๒๕๕๘ มาตรา ๒๕ วรรคสอง

               แม้การให้บริการรักษาความปลอดภัยของโจทก์แก่จำเลยเป็นสัญญาจ้างทำของ ซึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๘๗ มิได้บังคับว่าต้องทำเป็นหนังสือมิฉะนั้นเป็นโมฆะ แต่พระราช บัญญัติธุรกิจรักษาความปลอดภัย พ.ศ. ๒๕๕๘ มาตรา ๒๕ วรรคหนึ่ง และวรรคสอง บัญญัติว่า การให้บริการรักษาความปลอดภัยต้องทำสัญญาเป็นหนังสือระหว่างบริษัทรักษาความปลอดภัยและผู้ว่าจ้าง มิฉะนั้น เป็นโมฆะ จึงไม่อาจนำบทบัญญัติประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๘๗ มาใช้บังคับแก่การให้บริการรักษาความ ปลอดภัยได้

               สัญญาว่าจ้างรักษาความปลอดภัยตกเป็นโมฆะเพราะมิได้ทำเป็นหนังสือลงลายมือชื่อระหว่างบริษัทรักษาความปลอดภัยและผู้ว่าจ้างตามพระราชบัญญัติธุรกิจรักษาความปลอดภัย พ.ศ. ๒๕๕๘ มาตรา ๒๕ จำเลยต้องคืนทรัพย์สินอันเกิดจากโมฆะกรรมให้แก่บริษัทโจทก์ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๗๒ วรรคสอง ซึ่งให้นำบทบัญญัติว่าด้วยลาภมิควรได้มาใช้บังคับ และการรักษาความปลอดภัยเป็นการให้บริการย่อมเป็นทรัพย์สิ่งใดที่คืนกันได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๔๐๖ โดยการคืนทรัพย์สินในกรณีนี้ทำได้ด้วยกำหนดให้จำเลยใช้เงินเป็นจำนวนเท่ากับบริการที่จำเลยได้รับจากโจทก์พร้อมดอกเบี้ย

 

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตรา ๑๗๒  โมฆะกรรมนั้นไม่อาจให้สัตยาบันแก่กันได้ และผู้มีส่วนได้เสียคนหนึ่งคนใดจะยกความเสียเปล่าแห่งโมฆะกรรมขึ้นกล่าวอ้างก็ได้

               ถ้าจะต้องคืนทรัพย์สินอันเกิดจากโมฆะกรรม ให้นำบทบัญญัติว่าด้วยลาภมิควรได้แห่งประมวลกฎหมายนี้มาใช้บังคับ

               มาตรา ๔๐๖ บุคคลใดได้มาซึ่งทรัพย์สิ่งใดเพราะการที่บุคคลอีกคนหนึ่งกระทำเพื่อชำระหนี้ก็ดี หรือได้มาด้วยประการอื่นก็ดี โดยปราศจากมูลอันจะอ้างกฎหมายได้ และเป็นทางให้บุคคลอีกคนหนึ่งนั้นเสียเปรียบไซร้ ท่านว่าบุคคลนั้นจำต้องคืนทรัพย์ให้แก่เขา อนึ่ง การรับสภาพหนี้สินว่ามีอยู่หรือหาไม่นั้น ท่านก็ให้ถือว่าเป็นการกระทำเพื่อชำระหนี้ด้วย

               บทบัญญัติอันนี้ท่านให้ใช้บังคับตลอดถึงกรณีที่ได้ทรัพย์มา เพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งมิได้มีได้เป็นขึ้น หรือเป็นเหตุที่ได้สิ้นสุดไปเสียก่อนแล้วนั้นด้วย

              

พ.ร.บ.ธุรกิจรักษาความปลอดภัย พ.ศ.๒๕๕๘ 

               มาตรา ๒๕ การให้บริการรักษาความปลอดภัยต้องทำสัญญาเป็นหนังสือระหว่างบริษัทรักษาความปลอดภัยและผู้ว่าจ้าง ซึ่งอย่างน้อยต้องมีรายการ ดังต่อไปนี้

               (๑) ชื่อและที่อยู่ของบริษัทรักษาความปลอดภัยและผู้ว่าจ้าง

               (๒) วันที่ทำสัญญา

               (๓) ขอบเขตของงานและระยะเวลาให้บริการรักษาความปลอดภัย

               (๔) ค่าจ้างและการจ่ายเงินค่าจ้าง

               (๕) หน้าที่และความรับผิดของบริษัทรักษาความปลอดภัยและผู้ว่าจ้าง

               (๖) ค่าปรับ

               (๗) การกำหนดค่าเสียหาย

               (๘) การเลิกสัญญา

               ให้การให้บริการรักษาความปลอดภัยที่ไม่ได้ทำสัญญาเป็นหนังสือหรือมีรายการไม่ครบถ้วนตามวรรคหนึ่ง เป็นโมฆะ