คำพิพากษาฎีกาที่ ๓๓๗๔/๒๕๖๕ 


               ธ. ลงลายมือชื่อในช่องเจ้าของโดยมิได้ประทับตราสำคัญของบริษัท ถือไม่ได้ว่าบริษัท ศ. ลงชื่อในฐานะผู้ให้เช่าซื้อครบถ้วนโดยชอบตามหนังสือรับรองของบริษัท สัญญาเช่าซื้อมีเพียงลายมือชื่อของจำเลยที่ ๑ ผู้เช่าซื้อแต่ฝ่ายเดียว ย่อมตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๗๒ วรรคสอง แม้ต่อมาบริษัท ศ. จะได้ยอมรับเข้าถือเอาประโยชน์ตามสัญญาเช่าซื้อก็ไม่อาจถือได้ว่า บริษัท ศ. ลงชื่อเป็นคู่สัญญากับจำเลยที่ ๑ อันจะทำให้สัญญาเช่าซื้อ ซึ่งเป็นโมฆะกลับเป็นสัญญาเช่าซื้อที่มีผลสมบูรณ์ตามกฎหมายได้ โจทก์ในฐานะผู้รับโอนไม่มีสิทธิเรียกร้องให้จำเลยที่ ๑ รับผิดตามสัญญาเช่าซื้อได้ จำเลยที่ ๒ ในฐานะผู้ค้ำประกันไม่ต้องรับผิดด้วยเช่นกัน

 

เพิ่มเติม

               ฎีกาที่ ๔๙๗๓/๒๕๔๕ สัญญาเช่าซื้อในช่องเจ้าของผู้ให้เช่าซื้อมีลายมือชื่อบุคคลอยู่สองคนและประทับตราของบริษัทโจทก์ ลายมือชื่อหนึ่งในช่องเจ้าของผู้ให้เช่าซื้อเป็นของ ส. กรรมการผู้หนึ่งแต่อีกลายมือชื่อหนึ่งไม่ทราบว่าเป็นลายมือชื่อของผู้ใดและจะเป็นกรรมการผู้มีอำนาจลงลายมือชื่อผูกพันบริษัทโจทก์ตามที่ระบุไว้ในหนังสือรับรองของนายทะเบียนหรือไม่เมื่อตามหนังสือรับรองบริษัทโจทก์กำหนดว่าต้องมีกรรมการสองคนลงลายมือชื่อร่วมกันและประทับตราสำคัญของบริษัทจึงจะผูกพันบริษัทได้ ถือได้ว่าไม่มีการลงชื่อโจทก์ในฐานะผู้ให้เช่าซื้อครบถ้วนโดยชอบ สัญญาเช่าซื้อจึงมีเพียงลายมือชื่อของจำเลยที่ 1ผู้เช่าซื้อแต่ฝ่ายเดียวย่อมตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๗๒ วรรคสอง โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง

 

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตรา ๕๗๒  อันว่าเช่าซื้อนั้น คือสัญญาซึ่งเจ้าของเอาทรัพย์สินออกให้เช่า และให้คำมั่นว่าจะขายทรัพย์สินนั้นหรือว่าจะให้ทรัพย์สินนั้นตกเป็นสิทธิแก่ผู้เช่า โดยเงื่อนไขที่ผู้เช่าได้ใช้เงินเป็นจำนวนเท่านั้นเท่านี้คราว

               สัญญาเช่าซื้อนั้นถ้าไม่ทำเป็นหนังสือ ท่านว่าเป็นโมฆะ