คำพิพากษาฎีกาที่ ๓๗๐๒/๒๕๖๕ 

                    ประมวลกฎหมายยาเสพติด มาตรา ๑๕๓ บัญญัติเกี่ยวกับกรณีที่ศาลเห็นว่าผู้กระทำความผิดได้ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดศาลจะลงโทษผู้กระทำความผิดน้อยกว่าอัตราโทษที่กฎหมายกำหนดไว้ก็ได้ เป็นหลักการทํานองเดียวกับพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๐๐/๒ แสดงถึงเจตนารมณ์ของประมวลกฎหมายยาเสพติดที่ให้คงหลักการเดิมตามมาตรา ๑๐๐/๒ นั้นไว้ จึงยังมีกรณีที่จําเลยอาจได้รับประโยชน์จากการให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษอยู่ แต่ประมวลกฎหมายยาเสพติด มาตรา ๑๕๓ แตกต่างกับพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๐๐/๒ ที่มีการกำหนดเงื่อนไขว่า เมื่อพนักงานอัยการระบุในคําฟ้องหรือยื่นคําร้องต่อศาลเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้กระทำความผิดได้ให้ข้อมูล ดังกล่าวไว้ ศาลจะลงโทษผู้กระทำความผิดน้อยกว่าอัตราโทษที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้ และถ้าพนักงานอัยการไม่ระบุในคําฟ้องหรือยื่นคําร้องต่อศาล ผู้กระทำความผิดก็อาจยื่นคําร้องต่อศาลได้เอง ซึ่งพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๐๐/๒ ไม่ได้กำหนดเงื่อนไขเช่นนี้ไว้ การที่ประมวลกฎหมาย ยาเสพติด มาตรา ๑๕๓ กำหนดเงื่อนไขให้พนักงานอัยการเสนอข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการให้ข้อมูลของผู้กระทำความผิดต่อศาลเสียก่อน ศาลจึงจะพิจารณากำหนดโทษผู้กระทำความผิดโดยคำนึงถึงการให้ข้อมูลดังกล่าว และในบางกรณีอาจตกเป็นภาระแก่ผู้กระทำความผิดที่จะต้องเป็นผู้เสนอข้อเท็จจริงดังกล่าวต่อศาลเสียเอง ย่อมไม่เป็นคุณแก่ผู้กระทำความผิดซึ่งรวมทั้งจําเลยด้วย ดังนี้ ต้องใช้พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๐๐/๒ ซึ่งเป็นคุณบังคับแก่จําเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓

 

ประมวลกฎหมายยาเสพติด

                     มาตรา ๑๕๓ ถ้าศาลเห็นว่าผู้กระทำความผิดผู้ใดได้ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดต่อเจ้าพนักงาน ป.ป.ส. หรือ พนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจซึ่งเป็นผู้จับกุม หรือพนักงานสอบสวนในคดีนั้น เมื่อพนักงานอัยการระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าอัตราโทษที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้

               กรณีที่ผู้กระทำความผิดได้เคยให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดตามวรรคหนึ่ง ถ้าพนักงานอัยการไม่ระบุในคำฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาล ผู้กระทำความผิดนั้นอาจยื่นคำร้องต่อศาลตามมาตรานี้ได้

พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒

                    มาตรา ๑๐๐/๒ ถ้าศาลเห็นว่าผู้กระทำความผิดผู้ใดได้ให้ข้อมูลที่สำคัญและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษต่อพนักงานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจ หรือพนักงานสอบสวน ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าอัตราโทษขั้นต่ำที่กำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นก็ได้